!ای محبوب دلها
تمام هستی ام را خاک قدمت می کنم تا شاید نظری به جاده ی دلم بیندازی -چرا که تو آفتاب یقینی ، که امید دلهای عاشقت هستی ، تو بهار رؤیایی که مانند طراوت گل سرخ می مانی و نرم سبز و لطیفی ، تو معنی کلمه عشق هستی که چشمها برای آمدنت انتظار می کشند

!ای تجسم مهربانی
غیرت آفتاب و جلوه ی زیبایی ماه ، تورا توصیف  میکنند و نفس آب تو را معنی می کند و نبض خورشید تو را توصیف میکند.خوب میدانم که می آیی ;آری تو می آیی همانطور که وعده کرده ای و آنگاه است که واژه ی انتظار را از چشم هایمان پاک خواهیم کرد
!پس ای تمام زیبایی
بیا که چشمهای ما دوستداران، بازگشتت را به ایران عزیزمان را انتظار می کشند
به امید بازگشت بی بی عشق ایران